การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน

[ปวิชญา ใจมาตุ่น]

ชื่อเรื่อง     การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้
ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน
ผู้วิจัย         นางสาวสุปราณี  สงวนรัษฎ์
ปีที่ทำวิจัย        2565

                                                                         บทคัดย่อ

 

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน  2)  ทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน และ 3) ประเมินความพึงพอใจของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ครูผู้สอน นักเรียน และผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบบันทึกข้อเสนอแนะประเด็นต่าง ๆ ตามหัวข้อของรูปแบบ เทปบันทึกการประชุม แบบบันทึกผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบประเมินความพึงพอใจ
วิธีดำเนินการวิจัยมี 3 ขั้นตอน ดังนี้ 1) การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน  โดยการศึกษาวิเคราะห์เอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง  สัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ ตรวจสอบความตรง และความเหมาะสมของรูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน   โดยการจัดประชาพิจารณ์ ประกอบด้วย ผู้เชี่ยวชาญ ตัวแทนครู คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ผู้ปกครอง และตัวแทนนักเรียน รวมจำนวนผู้เข้าร่วมประชาพิจารณ์ 50 คน 2) การทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน   โดยดำเนินการทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการในโรงเรียนภายในอำเภอโนนสะอาด จังหวัดอุดรธานี 3) ประเมินความพึงพอใจของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ครูผู้สอน นักเรียนและผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน รวมจำนวนทั้งสิ้น 386  คน

ผลการวิจัยพบว่า
          1. การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน พบว่า มีความตรงและความเหมาะสมมากโดยบูรณาการ  4 กลยุทธ์ได้แก่  1) การพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน (Teacher development : T) 2)  การส่งเสริมครูด้านการใช้เทคโนโลยีประกอบการสอน (Teacher develop-ment of using  technology for teaching : T)   3)  ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (Professional  learning community : P) และ 4) การนิเทศภายในสถานศึกษา  (Class visit/supervision in the school : C) มีชื่อว่า  TTPC Model
2. ผลการทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน  พบว่า การพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน (TTPC  Model) ทำให้ครูมีการปรับเปลี่ยนวิธีการสอน สามารถออกแบบกิจกรรมการเรียนการสอนได้อย่างหลากหลาย โดยเน้นนักเรียนเป็นสำคัญ มีการพัฒนา และใช้สื่อประกอบการเรียนการสอน   นำกระบวนการวิจัยในชั้นเรียนมาเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการเรียนการสอน  และสามารถนำผลการวิจัยไปใช้ในการแก้ปัญหาและพัฒนาการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ การพัฒนาวิธีการเรียนรู้ การพัฒนาสื่อนวัตกรรมและแหล่งเรียนรู้  และการส่งเสริมชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพในการจัดการศึกษา ทำให้นักเรียนได้เรียนรู้ตามความสนใจ  และความถนัดของตนเอง นักเรียนมีส่วนร่วมในการดำเนินกิจกรรมต่าง ๆ ด้วยตนเอง ได้คิด ได้ลงมือปฏิบัติจริงนักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน  ผ่านเกณฑ์ที่ทางโรงเรียนกำหนด   และมีทักษะการแก้ปัญหาที่พัฒนาขึ้นกว่าเดิม
3. ผลการประเมินความพึงพอใจของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ครูผู้สอน นักเรียนและผู้ปกครองนักเรียนที่มีต่อการพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียน  (TTPC  Model)  พบว่า คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ครูผู้สอน นักเรียน และผู้ปกครองนักเรียน มีความพึงพอใจต่อการพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเทศบาลตำบลโนนสะอาดอยู่ในระดับมาก

[ผู้เผยแพร่]

บทคัดย่อ